Era Rock ‘n’ Rolla
Rock lat 50-tych był wciąż powijakach. Początki tego gatunki są trudne do sprecyzowania, ponieważ wywodzą się z wielu różnych źródeł. Tak samo trudno stwierdzić skąd dokładnie wziął się Rock ‘n’ Roll i do dziś toczą się na ten temat burzliwe debaty. Niemniej jednak Rock ‘n’ Roll położył podwaliny pod współczesna muzykę. Przede wszystkim przełamane zostały bariery pomiędzy kulturą białych i Afroamerykanów a także pomiędzy młodzieżą i ludźmi w średnim wieku. Rock ‘n’ Roll dał statecznym rodzicom przyzwolenie na powrót do czasów młodości a młodzieży pozwolił się trochę wyzwolić spod opiekuńczych rodzicielskich skrzydeł – wszyscy coś zyskiwali.
Rock ‘n’ Roll wprowadził typowe rockowe ustawienie instrumentalne, czyli zespół złożony z czterech lub pięciu muzyków: wokalisty, głównego gitarzysty, perkusisty oraz basisty. Rock ‘n’ Roll traci impet w latach 60-tych na rzecz klasycznego rocka.
Klasyczny Rock
Przez wielu dziennikarzy muzycznych rock jest uważany za główny i najważniejszy gatunek muzyczny i trudno się z tym nie zgodzić. W sercu rewolucji klasycznego rocka l
eży zakończenie II wojny światowej i nieśmiałe odzyskiwanie wiary w to, że życie może wrócić na swoje dawne tory. Oczekiwanie na lepszą przyszłość zapaliło w ludziach iskrę do tworzenia i egzaltacji życiem. Rock to muzyka wyzwolona, odrzucająca wszelkie ograniczenia. To w tym okresie powstają pierwsze studia nagraniowe pozwalające na zapis wielościeżkowy.
Punk Rock
Punk rock to ważny etap w historii rocka. Gatunek zaczął się jako czysta forma rocka i w bardzo krótkim czasie ewoluował do ekscentrycznej formy. Tutaj liczyły się energetyczne piosenki pełne krótkich, mocnych i szybkich riffów. Zespoły punkrockowe z początku opierały się na amatorskiej grze kilku szkolnych znajomych, którzy tworzyli zespół garażowy. Każdy mógł zająć się tym rodzajem muzyki. Wielu znanych wokalistów punkowych nie potrafiło nawet czytać nut ani grać porządnie na gitarze. Punk to żywy przykład paradygmatu, który miał przywrócić muzykę młodym ludziom poprzez świeżość, surowość i spontaniczność.
Współczesny Rock
Z racji braku lepszej nazwy, określenie „współczesny” dotyczy wszelkich podgatunków rocka w XXI wi
ku. W tym rodzaju muzyki mamy do czynienia z dwoma dominującymi trendami – odzyskiwaniem oraz eklektyzmem. Powszechne stało się kopiowanie starych przebojów i uwspółcześnianie ich formy tak, aby wpadały w ucho współczesnym odbiorcom. Syntetyzatory (kiedyś tak rewolucyjne i fascynujące), stały się zwykłym i stałym elementem utworów i są dzisiaj postrzegane na równi z gitarą lub perkusją. Siła współczesnego rocka tkwi w podejmowanych próbach zbudowania mostu pomiędzy gatunkami muzycznymi.
W obecnym świecie, gdzie wszystko już było grane, trudno znaleźć nowe, odkrywcze kierunki, którymi mogliby pójść młodzi artyści. Ogólnodostępne aplikacje i internetowe strony muzyczne sprawiają, że znika konkurencja. Żaden gatunek muzyki nie posiada już niepodważalnego monopolu na rynek muzyczny. Popularność gatunków rozkłada się w społeczeństwie mniej więcej równo.
Wokaliści i zespoły godne zapamiętania
The Beatles, Led Zeppelin, The Rolling Stones, Queen, Pink Floyd, AC/DC, Jimi Hendrix, Metallica, Guns N’ Roses, U2, Nirvana, The Who, Black Sabbath, Iron Maiden.